The Brain That Wouldn't Die (1962)

THE BRAIN THAT WOULDN'T DIE (1962)

reż. Joseph Green

  Pęd do medycznego absolutu połączony z bezgraniczną miłością do ukochanej kobiety mogą pchnąć człowieka do niewyobrażalnych czynów. Cóż jednak począć gdy kobieta, swym jestestwem zredukowana jedynie do głowy, wcale nie pała wdzięcznością do narzeczonego, który "powinien pozwolić jej umrzeć", i planuje srogą zemstę wespół z potworem z szafy?

   Doktor Bill Cortner to wybitny chirurg, dla którego medycyna to coś więcej niż zbiór konwencjonalnych metod ratowania zdrowia i życia pacjentów ograniczonych przez nakazy i zakazy zawarte w podręcznikach. Aby ocalić życie pacjenta nie cofnie się przed niczym, nawet jeśli budzi to kontrowersje wśród jego kolegów po fachu. Jadąc wraz ze swoją piękną narzeczoną, Jan Compton, na spotkanie z asystentem, Bill traci panowanie nad samochodem. Pojazd staje w płomieniach, a Jan traci w wypadku głowę. Bill wie, że wciąż jest szansa, aby uratować ukochaną. Jeśli podłączy głowę do specjalnej aparatury i w ciągu 50 godzin zdobędzie ciało, do którego przeszczepi głowę, jego ukochana nadal będzie żyła...

   Nakręcony w 1959 roku niezależny film, zatytułowany wówczas "The Black Door", światło dzienne ujrzał dopiero w 1962 roku pod tytułem "The Brain That Wouldn't Die" (czasem też pojawia się jako "The Head That Wouldn't Die"). Nic dziwnego, że obraz debiutującego reżysera (i scenarzysty) przez blisko trzy lata borykał się z problemami ze znalezieniem dystrybutora. Wyjątkowo odważny jak na swoje czasy nie stroni przecież nie tylko od scen gore. Najbardziej "odrażająca" wydaje się moralność głównych bohaterów (praktycznie nie ma tutaj pozytywnych charakterów). Cyniczny doktor, który nie cofnie się przed niczym, by zaspokoić swoje ego, z pewnością kocha swoją narzeczoną, ale w chwili gdy traci ona w wypadku głowę staje się dla niego kolejnym królikiem doświadczalnym. Sposób pozyskiwania ciała do transplantacji również jest nieco kontrowersyjny. Nie wspominając już o ręce asystenta (nieudana próba transplantacji) oraz o "potworze z szafy". 

   W rolach głównych wystąpili: Jason Evers (m.in. "The Illustrated Man" 1969, "Escape From The Planet Of The Apes" 1971, "Claws" 1977, "Barracuda" 1978), Virginia Leith (m.in. "Fear And Desire" Stanleya Kubricka z 1953, "A Kiss Before Dying" z 1956) oraz mierzący 230cm Eddie Carmel (występujący w cyrku pod pseudonimem "The Jewish Giant") jako potwór z szafy.

   Ze względu na ostre sceny (striptease, gore) film dostępny jest w trzech wersjach. Najbardziej okrojoną z dobrodziejstwa jest 71 minutowa. Stosunkowo miła dla oka jest 82 minutowa, która zawiera optymalną dawkę atrakcji. Najdłuższa, bo aż 85 minutowa, ukazała się na DVD nakładem Synapse Films w 2002 roku (rozbudowana scena walki striptizerek i extra gore ;)).